Sequoia National park
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Elisabeth
11 September 2010 | Verenigde Staten, Santa Barbara
Na de zeer mooie suite in Las Vegas, vertrokken wij vol goede moed naar het bos met de grote bomen.. Sequoia National Park, die de grootste boom (aantal m3 inhoud, dus niet hoogte) herbergt.. De general Sherman.
2 jaar geleden hadden wij dit park ook al een keer bezocht en toen viel het al op dat er veel bomen op de grond lagen. Wat ons bij dit bezoek meteen opviel was dat deze bomen voor het overgrote deel door een soort termieten was "opgegeten", zodat er beduidend minder over was dan in 2008.
Maar de bomen blijven natuurlijk majestueus!
Je kunt het je bijna niet voorstellen wat een woudreuzen het zijn. We hebben dan ook een zaaipakket van zo'n gigant gekocht in de hoop dat we in de Gratingastins te Leeuwarden over zo'n 500 jaar het eerste Nederlandse Sequoia Park kunnen openen. U bent alle van harte hierbij uitgenodigd! :-)
Toch een klein puntje van kritiek wat ook voor een groot aantal andere parken die wij hebben bezocht geldt: overal was men met wegwerkzaamheden bezig, zodat we bv in Sequioa Park in een grote file stonden, die elk heel uur mocht gaan rijden. Dit weerhield ons ervan om de 2e dag ook het bos in te gaan.
Maar het is en blijft een fantastisch gezicht dat er bomen bestaan met een omvang aan de basis van 30 meter (on. 10 meter in doorsnee dus) en dan 80 meter hoog...
Helaas was het op onze tocht door het woud erg koud. Op een gegeven moment steeg de weg gestaag naar 9.000 ft (ong. 2.800 meter) hoog en we zagen dat de toppen van de bomen in de woken hingen. Toen we boven deze "grens" reden, was het 47 graden Fahrenheit wat neerkomt op 8 graden celsius. Jammer dat Gaas deze dag alleen een t-shirt aanhad met korte broek. Els had zich beter voorbereid en had het beduidend minder koud! :-)
Els had op de kaart een korte route naar ons hotel gezien en die besloten we te nemen. Maar..... wat kort leek op de kaart was in het echt een slalomroute. Bocht na bocht veelal bergje af en soms bergje op.
We hebben uiteindelijk dikke 2 uur geslalomd (onderweg een korte stop omdat Els haar maag wel erg van streek raakte van al deze bochten).
Maar ook dit hebben we uiteindelijk overleefd en de les deze dag was:
'Neem altijd de snelweg, nooit een b-weg, ook al lijkt deze korter' :-S
2 jaar geleden hadden wij dit park ook al een keer bezocht en toen viel het al op dat er veel bomen op de grond lagen. Wat ons bij dit bezoek meteen opviel was dat deze bomen voor het overgrote deel door een soort termieten was "opgegeten", zodat er beduidend minder over was dan in 2008.
Maar de bomen blijven natuurlijk majestueus!
Je kunt het je bijna niet voorstellen wat een woudreuzen het zijn. We hebben dan ook een zaaipakket van zo'n gigant gekocht in de hoop dat we in de Gratingastins te Leeuwarden over zo'n 500 jaar het eerste Nederlandse Sequoia Park kunnen openen. U bent alle van harte hierbij uitgenodigd! :-)
Toch een klein puntje van kritiek wat ook voor een groot aantal andere parken die wij hebben bezocht geldt: overal was men met wegwerkzaamheden bezig, zodat we bv in Sequioa Park in een grote file stonden, die elk heel uur mocht gaan rijden. Dit weerhield ons ervan om de 2e dag ook het bos in te gaan.
Maar het is en blijft een fantastisch gezicht dat er bomen bestaan met een omvang aan de basis van 30 meter (on. 10 meter in doorsnee dus) en dan 80 meter hoog...
Helaas was het op onze tocht door het woud erg koud. Op een gegeven moment steeg de weg gestaag naar 9.000 ft (ong. 2.800 meter) hoog en we zagen dat de toppen van de bomen in de woken hingen. Toen we boven deze "grens" reden, was het 47 graden Fahrenheit wat neerkomt op 8 graden celsius. Jammer dat Gaas deze dag alleen een t-shirt aanhad met korte broek. Els had zich beter voorbereid en had het beduidend minder koud! :-)
Els had op de kaart een korte route naar ons hotel gezien en die besloten we te nemen. Maar..... wat kort leek op de kaart was in het echt een slalomroute. Bocht na bocht veelal bergje af en soms bergje op.
We hebben uiteindelijk dikke 2 uur geslalomd (onderweg een korte stop omdat Els haar maag wel erg van streek raakte van al deze bochten).
Maar ook dit hebben we uiteindelijk overleefd en de les deze dag was:
'Neem altijd de snelweg, nooit een b-weg, ook al lijkt deze korter' :-S
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
